W niedzielę, 12 maja obchodziliśmy uroczystość ku czci. św. Pankracego, który wraz ze
św. Erazmem patronuje naszej bazylice. Odpust parafialny, czyli święto Patrona kościoła parafialnego jest przede wszystkim świętem Wspólnoty Wiernych tworzących daną Parafię.
To szczególny czas łaski i Bożego miłosierdzia. To dzień, w którym każdy wierzący ma okazję doświadczyć w sposób bardzo konkretny łaski Bożej miłości, wyrażającej się w darze odpustu. Daje też okazję poznania świętego Patrona Parafii i uwielbienia Boga za jego orędownictwo i opiekę.

Uroczystą mszę św. sprawowało 5 kapłanów pod przewodnictwem o. Grzegorza Sekuły SchP, który również wygłosił okolicznościową homilię. Mówił o wartości wiary i tęsknoty za Eucharystią, Bogiem. Nawiązał również do postaci Świętego Patrona, jego świadectwa wiary, jakie złożył w czasie prześladowania za cesarza Dioklecjana. Patron jest nie tylko po to, by orędować za nami u Boga, ale również i po to, by nas zawstydzać. Św. Jan Paweł II mówił, że jest to zbawczy wstyd. Czasem konieczny jest taki zbawczy wstyd, ażeby zobaczyć człowieka w całej prawdzie. Potrzebny jest, ażeby odkryć na nowo właściwa hierarchię wartości. Odkryć do czego jesteśmy wezwani, jaką misję mamy jako chrześcijanie i jak wypełnić nakaz Chrystusa „Idżcie i głoście Ewangelię”.

Msza święta zakończyła się procesją wokół bazyliki i odśpiewaniem „Te Deum.
Liturgię ubogacił swoim śpiewem chór parafialny prowadzony przez pana Piotra Bloka.

                                                                       Barbara Ludorowska

                                                           Zdjęcia: B. Ludorowska, Magdalena Kępińska