Są takie wydarzenia w historii, które nazywamy przełomowymi. Bez nich nie bylibyśmy tym, kim teraz jesteśmy. Bez wątpienia  31 sierpnia 1980 r. do tych momentów  w dziejach Polski należy. Tej rocznicy nie mogliśmy w naszych spotkaniach modlitewnych ze św. Janem Pawłem II  przeoczyć. To już 40 lat od  powstania NSZZ Solidarność! Jednocześnie  trwamy w roku stulecia  urodzin Karola Wojtyły. Stąd temat wrześniowej  wieczornicy: PAPIEŻ, KTÓRY OBUDZIŁ W NAS SOLIDARNOŚĆ.

Przyszedł na świat podczas wojny polsko-bolszewickiej, niedługo po wkroczeniu wojsk polskich do Kijowa i niespełna trzy miesiące przed odparciem przez Polaków najazdu Armii Czerwonej na Europę, nazywanym nie bez przyczyny Cudem nad Wisłą. Nikt wówczas nie przypuszczał, że tego samego zwrotu ktoś będzie używał kiedyś do określenia epokowych wydarzeń Jego pontyfikatu, wiążąc je również ze słowem „solidarność”.

Według Jana Pawła II, podstawę solidarności stanowiło dobro wspólne, którego świadomość winna zmuszać do przezwyciężania przeszkód moralnych. Tylko na bazie odnowy moralnej solidarność staje się „realnym zobowiązaniem, i to zobowiązaniem ściśle określonym. Bo co to znaczy solidarność? Jeszcze raz przypomnijmy słowa św. Jana Pawła: Solidarność to znaczy sposób bytowania wielości ludzkiej, na przykład narodu, w jedności, w uszanowaniu wszystkich różnic, wszystkich odmienności, jakie pomiędzy ludźmi zachodzą, a więc jedność w wielości, a więc pluralizm, to wszystko mieści się w pojęciu solidarności. Solidarność – to znaczy: jeden i drugi, a skoro brzemię, to brzemię niesione razem, we wspólnocie. A więc nigdy: jeden przeciw drugiemu. Jedni przeciw drugim. I nigdy „brzemię” dźwigane przez człowieka samotnie. Bez pomocy drugich. Nie może być walka silniejsza od solidarności. Nie może być program walki ponad programem solidarności. Inaczej – rosną zbyt ciężkie brzemiona. I rozkład tych brzemion narasta w sposób nieproporcjonalny.

Nasze modlitewne czuwanie z Janem Pawłem II połączone było tradycyjnie z multimedialną prezentacją, której mottem przewodnim były słowa: „Papież, który obudził w nas Solidarność”. Teksty rozważań czytali aktorzy teatru C.K.Norwida, Magdalena i Andrzej Kępińscy. Obecni byli przedstawiciele jeleniogórskiego NSZZ Solidarność z wiceprzewodniczącym Regionu Jeleniogórskiego.
Spotkanie zakończyło się błogosławieństwem i  tradycyjnym śpiewem „Barki” .

                                                           Barbara Ludorowska