Od niedzieli trwały w naszej Wspólnocie parafialnej wielkopostne rekolekcje, które prowadził o. Stefan Wojda SchP.

W swoich naukach, poprzez refleksję modlitewną,  prowadził nas do zrozumienia Wielkiej Tajemnicy Wiary. Pierwszego dnia tematem była Eucharystia, która daje życie. Drugiego dnia trwaliśmy w Wieczerniku, jako zgromadzenie Ludu Bożego, który przychodzi by umocnić się w wierze. Bo Eucharystia  jest wielką tajemnica wiary. To temat trzeciego dnia, a na koniec zostało wyjaśnione, co to znaczy iść w Pokoju Chrystusa.

Eucharystia jest tajemnicą wyznawaną. Wierzę, więc jestem na niej.   Eucharystia jest tajemnicą przeżywaną. Wierzę, więc uczestniczę w niej aktywnie.  Eucharystia jest tajemnicą świętowaną. Wierzę i dlatego cieszę się z obecności innych. Na każdej mszy stajemy się uczestnikami Wielkiej Tajemnicy Wiary. Każdemu potrzeba wspólnotowego trwania przed Panem. Nikt nie jest samotną wyspą.

Przez cały czas towarzyszył nam motyw drogi; nieraz będzie to zatrzymanie się, by iść dalej. Powinniśmy jednak pamiętać, że Jesteśmy Kościołem w drodze, który zatrzymuje się na celebracji, by   we Wspólnocie Ludu Bożego tworzyć komunię, a potem umocniony Słowem, Ciałem Chrystusa, błogosławieństwem  podejmuje  misję. Wiele razy stawiał pytanie: Jak ja przeżywam Święte Zgromadzenie? Czym jest dla mnie msza św. w mojej konkretnej historii?  Jak budować z Chrystusem i w Chrystusie Boga w nas i w innych? Jak poczuć się współodpowiedzialnymi za Boga w wokół nas?  Jak uczestniczyć w misji, do której zostaliśmy posłani w czasie chrztu?  Jak trwać w nauce Jezusa?

Trwać w nauce Jezusa to wspaniała  sprawa, bo to znaczy  wyznawać wielką tajemnicę wiary, to gromadzić się na świętej Wieczerzy, to uwierzyć,  że jesteśmy posłani w pokoju Jezusa. Trwać w nauce Jezusa to  poznać Prawdę – Jezusa. Trwanie w nauce Jezusa pozwala doświadczyć miłości, a doświadczenie miłości prowadzi do wolności. Jeśli kochamy, to niczego nie musimy, to chcemy. Jeśli pokochamy Boga, to będziemy  chcieli praktykować swoją wiarę, oddawać  cześć Bogu i gromadzić się wspólnotowo na Eucharystii, wtedy też ucieszymy się drugim człowiekiem obok nas i zrozumiemy co to znaczy, że msza św. kończy się posłaniem „idźcie w pokoju Chrystusa”.  Trwać w nauce to być posłusznym temu posłaniu, by iść i opowiadać o tym,  co usłyszeliśmy podczas świętego zgromadzenia. Będziemy świadkami, gdy będziemy  wszczepieni  w Chrystusa, gdy pojednamy się z Bogiem. Gdy zrozumiemy  i przyjmiemy z wiarą błogosławieństwo. Nie możemy postąpić, jak Judasz, który z Wieczernika wyszedł bez Boga i marnie skończył. Ci, którzy z Wieczernika wyszli z Synem Bożym i  weszli z Nim w tragiczną rzeczywistość, to jednak wrócili i spotkali Zmartwychwstałego. Moc i szczęści wychodzi z Wieczernika. O tym powinniśmy pamiętać idąc na każdą Eucharystię.

Na zakończenie zostawił nam jako przesłanie słowo Matki Teresy. To taka misja tych, którzy są posłani w pokoju Chrystusa.

 

Ludzie są nierozsądni,

nielogiczni i zajęci sobą,

KOCHAJ ICH MIMO TO.

 

Jeśli uczynisz coś dobrego,

zarzucą ci egoizm i ukryte intencje,

CZYŃ DOBRO MIMO TO.

 

Jeśli ci się coś uda,

zyskasz fałszywych przyjaciół i prawdziwych wrogów.

STARAJ SIĘ MIMO TO.

 

Dobro, które czynisz,

jutro zostanie zapomniane.

CZYŃ DOBRO MIMO TO.

 

Uczciwość i otwartość

wystawią cię na ciosy.

BĄDŹ MIMO TO UCZCIWY I OTWARTY.

 

To, co zbudowałeś wysiłkiem wielu lat,

może przez jedną noc lec w gruzach.

BUDUJ MIMO TO.

 

Twoja pomoc jest naprawdę potrzebna,

ale kiedy będziesz pomagał ludziom,

oni mogą cię zaatakować.

POMAGAJ IM MIMO TO.

 

Daj światu z siebie wszystko,

a wybiją ci zęby.

MIMO TO DAJ ŚWIATU Z SIEBIE WSZYSTKO. / św. Matka Teresa z Kalkuty/

                                                                                                         

                                                                                   Barbara Ludorowska