W liturgiczne wspomnienie bł. Księdza Jerzego Popiełuszki, w bazylice św. Erazma i Pankracego w Jeleniej Górze na uroczystej Eucharystii zebrali się przedstawiciele NSZZ Solidarność Rejonu Jeleniogórskiego oraz dyrektorzy i nauczyciele szkół znajdujących się na terenie naszej parafii.
W 38 rocznicę męczeńskiej śmierci Patrona Ludzi Pracy dziękujemy Bogu za Jego poświęcenia dla Kościoła i Ojczyzny , a jednocześnie dziękujemy za ludzi Solidarności, za to że trwają wiernie na straży tych ideałów, w imię których życie oddał bł. Ks. Jerzy. To nasze zgromadzenie na mszy św. , nasza modlitwa, to też wyraz wdzięczności za powołanie nauczycieli i wychowawców;
to okazja by wypowiedzieć słowa uznania i dziękczynienia za codzienny trud wkładany w wychowanie młodego pokolenia– powiedział we wstępie ks. dziekan Bogdan Żygadło.

Mszy św. przewodniczył Gospodarz Parafii, ks. dziekan Bogdan Żygadło, a celebrowali ją kapłani z naszej Wspólnoty oraz ks. dr Jarosław Kowalczyk, dyrektor Wydziału Katechetycznego Legnickiej Kurii Biskupiej, który wygłosił homilię. Zwracając się zarówno do ludzi Solidarności i pedagogów, wskazując na Patronów obu tych grup, odwołał się do Słowa Bożego: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą” ( Łk 12, 48) oraz łacińskiej sentencji: „Frustra vivit qui nemini prodest” (Na próżno żyje ten, kto nikomu służy).
Życie bł. Księdza Jerzego i bł. Natalii Tułasiewicz było zawsze służbą drugiemu człowiekowi. Bardzo mocno podkreślił, jak ważne jest dla nas, abyśmy patrząc na życie tych Patronów, umieli się zainspirować do pełnienia swojej misji. A czym oni nas inspirują? Przede wszystkim wiernością swojemu powołaniu.

W drugiej części kazania skupił się na osobie bł. Natalii Tułasiewicz, która od marca tego roku jest patronką nauczycieli w Polsce. Co to daje nauczycielom? Przede wszystko jest dla nauczycieli pośredniczką i orędowniczką w naszych sprawach u Boga. Po drugie; daje poczucie bezpieczeństwa. Po trzecie uczy nas, by się nie zniechęcić w swojej pracy; daje prawo do porażki i uczy by iść naprzód z nadzieją. Jednocześnie wskazuje nam kierunek- niebo, do którego idzie każdy z nas swoją osobistą drogą. Czym może zainspirować współczesnych nauczycieli kobieta żyjąca kilkadziesiąt lat przed nami, w zupełnie innej rzeczywistości? Przede wszystkim wiernością swojemu powołaniu . Ona była nauczycielką zawsze i wszędzie, rozumiała życie jako służbę Bogu i Ojczyźnie. Miała ciekawość świata, zawsze chciała iść do przodu. Nauczyciel powinien być ciekawy świata, by zawsze był krok przed uczniem, aby ten mógł widzieć cel, iść właściwą drogą ku właściwemu celowi. Nauczyciela powinien cechować dynamizm, ale mocno osadzony w teraźniejszości, a także umiejętność łączenia  w pracy tego co nowoczesne z tym, co tradycyjne.

Na zakończenie zostawił nam dwie myśli dzisiejszych Patronów. „Módlmy się abyśmy byli wolni od lęku, zastraszania a przede wszystkim od żądzy odwetu i przemocy.” (To słowa ks. Jerzego z jego ostatniego nabożeństwa różańcowego). „Żyj tak, jakby tylko od jakości twojego życia zależał los świata” – to przesłanie Patronki nauczycieli polskich. Ostatnim punktem uroczystości było złożenie kwiatów pod pamiątkową tablicą.

Po zakończonej Eucharystii nauczyciele spotkali się na agapie przygotowanej przez katechetów naszej Parafii. Wśród osób, które przyjęły zaproszenie na to spotkanie byli dyrektorzy szkól aktualnie pełniący tę funkcję oraz ich poprzednicy, a także nauczyciele – emeryci.

                                               Barbara Ludorowska