Mszą Świętą Wieczerzy Pańskiej rozpoczęliśmy Święte Triduum Paschalne, które będzie prowadziło całą naszą Wspólnotę Parafialną przez Wieczernik, Mękę i Śmierć do Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.

Po dwóch pandemicznych latach to będzie pierwsza Wielkanoc bez obostrzeń sanitarnych i limitów w kościołach. Przez ostatnie dwa lata święte Triduum Paschalne, które przeżywaliśmy, było ograniczone pandemią koronawirusa. W 2020 r. w kościele było zaledwie kilka osób ze względu na wprowadzone odgórnie limity. To był nieprawdopodobnie trudny czas . W tym roku wreszcie można  celebrować liturgię Triduum Paschalnego w sposób uroczysty, w pełni rozbudowany, bez żadnych ograniczeń za czym wszyscy tęsknili. A widoczne to było w licznej rzeszy wiernych, którzy wypełnili prawie wszystkie ławki bazyliki.

Eucharystii przewodniczył rektor bazyliki, ks. Dziekan Bogdan Żygadło, a współcelebransami byli: ks. prof. Paweł Bortkiewicz, ks. Czesław Grębosz oraz ks. Dominik i ks. Michał.

Msza Święta Wieczerzy Pańskiej podkreśla trzy tajemnicę: Eucharystia, Kapłaństwa i przykazanie miłości. Podczas homilii ks. Dziekan wskazywał na Eucharystię jako Sakrament Miłości, dzięki któremu stajemy się ludźmi pełnymi wiary, szacunku i oddania; odniósł Eucharystię do kapłaństwa, jako ściśle złączone ze sobą i bez siebie nie istniejące. W kazaniu mówił o potrzebie  wzajemnej miłości pomiędzy sobą na co dzień, w rodzinach, wspólnotach, życiu społecznym.  Bardzo prosił  o modlitwę w intencji wszystkich księży.

Po zakończonej homilii ks. Dziekan naśladując gest Jezusa Chrystusa, pełen  miłości i szacunku, umył nogi 12 mężczyznom wypełniając nakaz Jezusa, byśmy umywali sobie wzajemnie nogi, jak On to zrobił. Tym samym po dwóch latach przerwy do liturgii Wielkiego Czwartku powrócił obrzęd mandatum.

Ostatnią częścią Liturgii Wieczerzy Pańskiej  było procesyjne  przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Kaplicy Adoracji.

Na zakończenie przedstawiciele wszystkich wspólnot parafialnych złożyli księżom życzenia w dniu ustanowienie przez Chrystusa kapłaństwa, by nie ustawali w dążeniu za swoim Panem, dziękując za posługę i zapewniając o modlitwie.

                                               Barbara Ludorowska