Dziś Niedziela Palmowa rozpoczynająca Wielki Tydzień i przygotowania do Wielkanocy. To pierwsze od trzech lat święta bez pandemicznych obostrzeń. Dwa lata temu w Wielkanoc w kościele mogło być 5 osób i bazylika była niemal całkowicie . Rok temu w kościele mogło być jedynie 60 osób, a procesja z palmami odbyła się w wewnątrz bazyliki. Wreszcie nadszedł czas, żebyśmy przeżyli te święta w sposób tradycyjny, spotkali się w kościołach i razem cieszyli ze zmartwychwstania Chrystusa Ponownie mogliśmy procesyjnie wejść z palmami do świątyni.

Liturgia Niedzieli Palmowej przybliża nas do przeżyć Zmartwychwstania Pańskiego — punktu kulminacyjnego w całej historii zbawienia. Wielki Tydzień rozpoczyna się więc w atmosferze triumfu. To wyjątkowy dzień w roku, kiedy w czasie liturgii czyta się dwa razy Ewangelię. Opis radosnego wjazdu Chrystusa do Jerozolimy usłyszeliśmy przed rozpoczęciem procesji, przy figurze św. Jana Nepomucena. Stamtąd po krótkiej modlitwie i poświęceniu palm, wyruszyliśmy do bazyliki.
Tak jak 2000 lat temu Jezus – Król wjeżdżał uroczyście do świętego Jeruzalem, by tam złożyć siebie w ofierze swojemu Ojcu za nasze grzechy, tak i my dzisiaj , z palmami w rękach poszliśmy za Nim. Wierzymy, bowiem, iż sam Chrystus wkracza do „Jerozolimy naszych serc”. Co tam napotka? Jakie słowa usłyszy? „Hosanna”? A może: „Ukrzyżuj”? Bo łatwo jest przejść w ludzkim sumieniu od krzyku HOSANNA do UKRZYŻUJ Go.   Tak było 2000 lat temu, tak jest dzisiaj. A tę tragiczną prawdę przypomniał opis Męki Pańskiej, czytany w czasie Mszy Świętej. To kontrastowe zestawienie radosnego uwielbienia z nienawiścią wprowadziło nas w liturgię Wielkiego Tygodnia. Opis Męki Pańskiej, czyli druga tego dnia Ewangelia, czytany był z podziałem na role.

                                                           Barbara Ludorowska